Чулуу, чулуундаа дурлалцсан ч ойртож үл чадахдаа цурхиран уйлах мэт
Ганцаардлыг мэдрэхийг хүсэхдээ чулуунд гар хүрсэнээс хойш
Чулууны ганцаардал мэт сар гарч, шөнө болдог болсон
Халуун дурлалдаа шатсан залуухан чулууны цувны товч мэт бороо ороход
Зүрх биенээс минь гарч үсээ салхинд илбэн, алгаараа бороо тосож инээмсэглэхдээ хүртэл
Тайтгарлыг улам л чулуулгаар мэдрэх болсон . . .
Одоо дотор минь чулуун бичээч суугаад амьтай бүхэн рүү хуруугаа сунган тарчилахдаа
Зүрхийг минь мөрөөдлийнхөө самбарт өлгөөд зүрх болгож сийлэх юм гэнэ